[ Pobierz całość w formacie PDF ]
suwerennego państwa. Tymczasem ideologia żydowska domaga się, aby żadna, najmniejsza
nawet część Ziemi Izraela nie została przypadkiem uznana za należącą do nie-żydów;
sprzeciwia się wystawianiu na widok publiczny jakichkolwiek oznak suwerenności, takich jak
choćby flagi jordańskie. Koncepcja Ziemi Odzyskanej opiera się na żądaniu, by odzyskane
zostały wszystkie grunty, a nie, powiedzmy tylko 87 procent, tak aby cały ten obszar stał
się w przyszłości własnością żydów.
Ideologia żydowska odrzuca znaną już w starożytnym Rzymianom i naśladowaną przez wiele
innych świeckich imperiów, jakże wygodną zasadę imperializmu, której istotę trafnie ujął
Lord Crommer, mówiąc: My nie rządzimy Egiptem, my rządzimy ludzmi, którzy rządzą
Egiptem . %7łydowska ideologia czegoś takiego wogóle nie dopuszcza; zabrania także
okazywania nawet pozornego szacunku nieżydowskim zarządcom na Ziemi Izraela. Cały
ten aparat złożony z zależnych królów, sułtanów, maharadżów i wodzów plemiennych, a w
czasach bardziej współczesnych także z zależnych dyktatorów, jakże przydatny w warunkach
normalnej hegemonii imperialnej, nie może być wykorzystany przez Izrael na terenach
uważanych za przynależne do Ziemi Izraela. Stąd całkowicie bezpodstawne są obawy
Palestyńczyków, że Izrael zamknie ich w bantustanach . Izrael jest gotów na ustępstwa
tylko wówczas jak to miało miejsce w czasie wojny 1973 roku i pózniejszej wojny
libańskiej 1983-94 gdy w starciach zbrojnych ginie zbyt wielu żydów; ponieważ ustępstwo
może usankcjonować jedynie zasada, że świętość żydowskiego życia jest ważniejsza niż
wszelkie inne względy. Dopóki Izrael pozostanie państwem żydowskim , nie będzie
możliwe przyznanie wyłącznie z powodów politycznych symbolicznej czy chociażby
nawet pozornej suwerenności lub autonomii jakimkolwiek nie-żydom zamieszkującym
Ziemię Izraela.
Izrael, podobnie jak inne kraje, jest państwem elitarnym, o silnym poczuciu odrębności, z
tym, że elitaryzm izraelski jest szczególnego rodzaju.
Można też podejrzewać, że ideologia żydowska wywiera także wpływ na wielu, a kto wie
czy nie na większość żydów żyjących w diasporze. Skuteczność wprowadzania w życie tej
ideologii zależy od siły i potęgi Izraela, co z kolei w znacznym stopniu zależy od pomocy,
jakiej udziela Izraelowi żydowska diaspora, a szczególnie żydzi ze Stanów Zjednoczonych.
%7łydzi ci mają zupełnie inny stosunek do nie-żydów niż judaizm klasyczny. Rozbieżność ta
najbardziej rzuca się w oczy w krajach anglojęzycznych, gdzie największe fałszerstwa
judaizmu są na porządku dziennym.
Najgorsza systuacja pod tym względem panuje w USA i Kanadzie, w krajach, które udzielają
najsilniejszego poparcia Izraelowi, w tym również jego polityce naruszającej w rażący sposób
podstawowe prawa ludności nieżydowskiej.
Amerykańskiego poparcia dla Izraela nie da się jedynie tłumaczyć interesami imperialnymi
Stanów Zjednoczonych. Aby zrozumieć politykę Białego Domu wobec Bliskiego Wschodu,
należy wziąć pod uwagę potężne poparcie, jakiego udziela polityce izraelskiej dobrze
zorganizowana społeczność żydowska USA.
Zjawisko to jest jeszcze bardziej widoczne w Kanadzie, dla której Bliski Wschód ma raczej
znaczenie drugorzędne, a mimo to lojalność wobec Izraela jest tam nawet większa niż w
Stanach Zjednoczonych. Zarówno w USA, jak i Kanadzie (a także w Wielkiej Brytanii,
Francji i paru innych krajach) organizacje żydowskie popierają Izrael niemal z takim samym
oddaniem, z jakim światowe partie komunistyczne popierały przez tyle lat Związek Sowiecki.
Polityki Izraela bronią także zażarcie żydowscy działacze na rzecz praw człowieka w różnych
zakątkach świata; o ile w przypadku innych krajów wydają się nieprzejednanymi
bojownikami o prawa i wolności obywatelskie, to gdy chodzi o Izrael, stają się zwolennikami
totalitaryzmu. W Izraelu dobrze wiadomo, że szowinizm i fanatyzm, z jakim zorganizowane
społeczności żydowskiej diaspory popierają Izrael, jest nawet silniejszy (zwłaszcza po roku
1967) niż szowinizm przeciętnego żyda izraelskiego.
Fanatyzm ten widać szczególnie wyraznie w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. Ze względu
na nieporównywalnie silniejszą pozycję polityczną USA skoncentrujemy się tu na żydach
amerykańskich. Warto może dodać, że istnieje też grupa żydów, którzy mają takie samo
spojrzenie na politykę Izraela jak reszta społeczeństwa (jeśli uwzględnimy czynniki
geograficzne, poziom dochodów, pozycję społeczną etc.).
Dlaczego zatem jedni żydzi amerykańscy okazują szowinizm, czasem naprawdę skrajny, a
inni nie? Zacznijmy od zbadania politycznego i społecznego znaczenia organizacji
żydowskich, z natury swojej elitarnych , a więc niedopuszczających w swe szeregi gojów.
( Elitaryzm ten zabawnie kontrastuje z ich nagonką na rozmaite kluby nie żydowskie,
odmawiające członkostwa żydom).
%7łydzi zorganizowani , a więc ci, którzy większość swojego wolnego czasu spędzają w
towarzystwie innych żydów, najsilniej strzegą żydowskiej elitarności i kultywują typowe
dla judaizmu klasycznego wrogie nastawienie do gojów. W Stanach Zjednoczonych, gdzie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]